పిల్లల ప్రాణాలు తీస్తున్న ఈ 'వికృత పోటీ' అవసరమా??

    'మా పిల్లవాడ్ని డాక్టర్ చదివిస్తాను'..ఒక తండ్రి ఆకాంక్ష. 'నా కొడుకును ఇంజినీర్ గా చూడాలని ఉంది.' ఓ తల్లి కోరిక. ఈ ఆకాంక్షలు, కోరికలు బాగానే ఉన్నాయి. అసలు ఇంతకీ ఆ పిల్లవాడు ఏం కావాలనుకుంటున్నాడో ఏ పేరెంట్స్ అయినా ఆలోచిస్తున్నారా? పెద్ద బియ్యం బస్తాల్లాంటి పుస్తకాల బ్యాగులకు తోడు  చిన్ని బుర్రల్లో  పేరెంట్స్ ఆశలు, కోరికలు అనే పెను భారాన్ని మోయలేక పసి ప్రాణాలు విలవిల్లాడిపోతున్నాయి. ఇంటికొస్తే పక్కవాడితో పోలిక..స్కూల్ కెళ్తే ర్యాంకుల గొడవ..అసలు తాము మనుష్యులమేనా లేక బాగా చదివే మెషిన్లమా? అన్న అనుమానాలు.  ఈ ఒత్తిడిని తట్టుకుని నిలబడి కళ్లకు కళ్లజోడు వచ్చినా తట్టుకుని నిలబడే ధీరులు కొందరే మిగిలిన వారు స్కూల్ లో పోటీని తట్టుకోలేక, పేరెంట్స్ కోరికలను తీర్చలేక ఆత్మహత్యలే శరణ్యమనుకుంటున్నారు.  ప్రస్తుతం విద్యా సంవత్సరం ప్రారంభమై  రెండు నెలలు కూడా పూర్తి కాలేదు. అప్పుడే దాదాపు 30 మంది వరకూ విద్యార్ధులు బలవంతంగా ప్రాణాలు తీసుకున్నారని నివేదికలే చెపుతున్నాయి. ఒక వైపు ర్యాంకులు తప్ప పిల్లలు ఏమైపోయినా ఫర్వాలేదనుకునే కళాశాలల యాజమాన్యాలు, మరోవైపు పిల్లలను కేవలం తమ కలలు, ఆకాంక్షలను నెరవేర్చే మెషిన్లుగా  చూస్తున్న పేరెంట్స్ కలిసి చేస్తున్న ఈ తప్పుకు ముగింపు ఎన్నడు? 

ఒత్తిడిని పెంచుతున్న పోటీ! 

     మన తెలుగు రాష్ట్రాల్లో గడిచిన కొన్ని సంవత్సరాలుగా చదువుల పోటీ మొదలైంది.  మా అబ్బాయి డాక్టర్ చదువుతున్నాడు అంటూ నా కొడుకు ప్రతిష్టాత్మక సంస్థలో ఇంజినీరింగ్ చదువుతున్నాడు. పేరెంట్స్ సంభాషణల్లో ఇవే ముఖ్యమైన విషయాలు. పిల్లలకు మంచి చదువు చెప్పించాలనుకోవడం తప్పుకాదు. అది తల్లిదండ్రుల బాధ్యత కూడా. అయితే విపరీతమైన పోటీతో ఫలానా కోర్సు చదవకపోతే ఇక జీవితమే వ్యర్ధం..అన్నట్టు చూడటమే సమస్యను కొని తెచ్చిపెడుతోంది. మారిన  సామాజిక పరిస్థితుల్లో చాలా మంది తల్లిదండ్రులు మెడిసిన్ ,ఇంజీనీరింగ్ లనే చదువులుగా చూస్తున్నారు. వాటిని సాధించడానికి తమ పిల్లలను రోబోలుగా మార్చి పరుగుల గోదాలోకి విడిచిపెడుతున్నారు. ఆ పరుగు పందెంలో తోటివారితో పరిగెట్టలేక ఒత్తిడిని భరించలేక ఉసురు తీసుకుంటున్నారు. పేరెంట్స్ సంగతి ఇలా ఉంటే ఇక కార్పోరేట్ కాలేజీలు సంగతి చెప్పనే అక్కర్లేదు. సామర్ధ్యం ఆధారంగా సెక్షన్లు అంటూ విడదీసి ర్యాంకులు సాధించే మెషిన్లు, ర్యాంకులు సాధించలేని దద్దమ్మలు అంటూ విడగొడుతున్నారు. ఒక  ప్లే గ్రౌండ్ ఉండదు. ఒక మానసిక ఉల్లాసం ఉండదు. ఉదయం లేచిన దగ్గర్నుంచి టైం టేబుల్స్ ప్రకారం చదువు..చదువు..అంటూ రుబ్బడమే వాళ్ల పని. అటు అర్ధం చేసుకోని తల్లిదండ్రులు ఇటు చదువు చదువు అంటూ వేధించుకు తినే కాలేజీలు..ఈ మానసిక ఒత్తిడిని తట్టుకోలేక చాలా మంది పిల్లలు ఆత్మహత్యలే శరణ్యమనుకుంటున్నారు. 

ప్రభుత్వాలేం చేస్తున్నాయి? 

      తెలంగాణా, ఏపీల్లో ప్రతీ ఏడాది పదుల సంఖ్యలో ఇంటర్ విద్యార్ధులు బలవంతంగా ప్రాణాలు తీసుకుంటుంటే వాటిని నిరోధించాల్సిన ప్రభుత్వాలు నిర్లక్ష్య వైఖరిని అవలంభిస్తున్నాయి. విద్యార్ధులు బలవర్మణానికి పాల్పడిన సందర్భాల్లో రెండు మూడు రోజులు హడావుడి చేయడం మినహా దీర్ఘకాల చర్యలు తీసుకున్న దాఖలాలూ అయితే లేవు. విద్యాశాఖ పిల్లల ఆత్మహత్యలను ఎలా ఆపాలి అన్న విషయాన్ని ఆలోచించడం లేదు. అసలు ఆత్మహత్యల నిరోధానికి కళాశాలలు ఎటువంటి చర్యలు చేపడుతున్నాయో కూడా పట్టించుకోవడం లేదు. ప్రస్తుత విద్యా సంవత్సరంలోనే ఇప్పటివరకూ 20 మందికి పైగా విద్యార్ధులు ఆత్మహత్యలు చేసుకున్నా కళాశాలల యాజమాన్యాలపై చర్యలు తీసుకున్న దాఖలాలూ లేవు. సూసైడ్ చేసుకున్న పిల్లల కుటుంబాలకు నష్టపరిహారాన్ని ఇచ్చో భయపెట్టో తమపై కేసులు లేకుండా చేసుకోవడం అనే విద్యలో కళాశాలల యాజమాన్యాలు ఆరితేరి పోయాయి. ఇక విద్యా శాఖాధికారులు గురించి చెప్పనే అక్కర్లేదు. కొందకు అధికార్లకు ఎప్పటికప్పుడు మామూళ్లు ముడుతూ ఉంటాయి. దీంతో వాళ్లు కూడా సైలెంట్ గా ఉంటారు. వారం రోజుల తర్వాత అంతా మర్చిపోతారు. మళ్లీ సేమ్ పరుగు పందెం. సేమ్ పద్దతులు. సేమ్ ఆత్మహత్యలు. 

కమీషన్ సిఫార్సులను పట్టించుకునే నాథుడే లేడు! 

      గతంలో విద్యార్ధులు ఆత్మహత్యలపై వేసిన నీరజారెడ్డి కమీషన్ కొన్ని సిఫార్సులు చేసింది. అయితే ఆ సిఫార్సులను కళాశాలల యాజమాన్యాలు నిస్సిగ్గుగా బుట్టదాఖలు చేసాయి. నీరజారెడ్డి కమీషన్ చేసిన సిఫార్సుల్లో కొన్నైనా అమలై ఉంటే ఆత్మహత్యలు ఆగి ఉండేవి.  కానీ ప్రభుత్వం  నిర్లక్ష్యం మూలంగా అవి అమలుకు నోచుకోలేదు. 

నీరజారెడ్డి కమీషన్ సిఫార్సులు: 

• ప్రతీ కళాశాల పిల్లలకు కౌన్సిలింగ్ ఇచ్చేందుకు మానసిక నిపుణుడిని నియమించుకోవాలి. 

• కళాశాలల టైమింగ్స్ ప్రభుత్వ నిర్దేశించిన సమయానికి అనుగుణంగా మాత్రమే ఉండాలి. 

• అలాగే ఒక సోసైటీ పేరు మీద ఒక కాలేజీ మాత్రమే ఉండాలి. 

• ఇక విద్యార్ధులు ఆత్మహత్య చేసుకున్నప్పుడు న్యాయ విచారణ నిర్వహించాలి. కాలేజీపై క్రిమినల్ కేసు పెట్టాలి. 

• పర్మిషన్స్ లేకుండా రెసిడెన్షియల్ కాలేజీలు పెట్టకూడదు. 

      అయితే ఈ సిఫార్సుల్లో ఒక్కటంటే ఒక్కటి కూడా అమలుకాకపోవడం చూస్తేనే అర్ధమవుతుంది పిల్లల ఆత్మహత్యలపై ప్రభుత్వాలు ఏ మాత్రం సీరియస్ గా ఉన్నాయో? 

విద్యార్ధులపై రోజురోజుకీ పెరిగిపోతున్న ఒత్తిడి! 

      కార్పోరేట్ కాలేజీల్లో విద్యార్ధుల షెడ్యూల్ ఉదయం ఆరు గంటలకే మొదలవుతుంది. ఆరు గంటలకు చదువును ప్రారంభిస్తే మధ్యలో టిఫిన్, లంచ్ అని చిన్న బ్రేక్ లను మినహాయిస్తే రాత్రి పది వరకూ వాళ్లు ఆ చదువును కొనసాగిస్తూనే ఉంటారు. అలా రోజు మొత్తం చదవడమే అంటే పిల్లలకు ఎంత మానసిక చికాకు, ఒత్తిడి ఉంటుందో అర్ధం చేసుకోవచ్చు. తరగతిలో పోటీ పెరిగిపోవడంతో అసలు మార్కులు రాకుంటే ఫలానా కోర్సు చదవకుంటే ఇక జీవితమే వ్యర్ధం అన్నట్టు వాళ్లకు నూరిపోస్తారు. దీంతో మార్కులు రాకపోతే, మిగతా విద్యార్ధులతో పోటీ పడలేకుంటే బతకడం వేస్ట్ అన్న ఆలోచనకు చాలా మంది విద్యార్ధులు వస్తున్నారు. ఫలితమే ఆత్మహత్యలు. ఆది వారాలు ఉండవు. వేసవి సెలవులు ఉండవు. నిరంతరం చదువు...చదువు.. ఈ చదువుల ఒత్తిడి తట్టుకోలేక గతంలో కొన్ని కాలేజీల్లో విద్యార్ధులు విధ్వంసానికి దిగిన ఘటనలు కూడా ఉన్నాయి. వాళ్లు మానసికంగా శారీరకంగా ఎంత ఒత్తిడిని అనుభవిస్తున్నారో అని చెప్పడానకి ఇవి కొన్ని ఉదాహరణలు. 

తల్లిదండ్రుల్లో ముందుగా మార్పు రావాలి! 

        తమ పిల్లవాడు బాగా చదువుకోవాలని, మంచి ఉద్యోగం చేస్తూ ఉన్నత స్థాయిలో ఉండాలని ప్రతీ తల్లిదండ్రులు కోరుకుంటారు. అలా కోరుకోవడం కూడా తప్పేమీ కాదు. కానీ దీని కోసం తమ పిల్లలను కార్పోరేట్ కాలేజీల్లో నిర్దాక్షిణ్యంగా పడేయడమే సమస్యకు మూలకారణంగా మారుతోంది. ముఖ్యంగా చదువులో కేవలం ఇంజినీరింగ్, మెడిసిన్ మాత్రమే లేవు. ఇంకా ఎన్నో మంచి మంచి కోర్సులు ఉన్నాయి. తమ పిల్లలకు ఏ చదువు ఇష్టమో  ఏ కోర్సులు వాళ్లు ఇష్టంగా చదవగలరో ఆ కోర్సుల్లోనే వాళ్లను జాయిన్  చేయాలి. ఒక సాధారణ  ప్రభుత్వ స్కూల్ లో కాలేజీల్లో చదువుకున్న అబ్దుల్ కలామ్ లాంటి ఎందరో గొప్ప గొప్ప స్థానాలకు చేరుకున్నారు. పేరెంట్స్ ఈ విషయాన్ని కచ్చితంగా గుర్తించాలి. పిల్లలు కష్టపడి కాకుండా ఇష్టపడి చదివేలా వాళ్లు ఒక ఉన్నత లక్ష్యాన్ని నిర్దేశించుకోవడంలో సాయపడండి. అంతేకానీ ఇంజినీరింగ్, మెడిసిన్ మోజులో పడి వాళ్లను కార్పోరేట్ కూపంలోకి తోసేయకండి. 

  

ఈ ఫీచ‌ర్ పై  గైడెన్స్ కావాల్సిన వారు ఈ క్రింది నెంబ‌ర్ వాట్సాప్ గ్రూప్ లో చేర‌వ‌చ్చు.

97006 09135

                         You can send your Educational related articles to  careertimes.online1@gmail.com