గూగుల్ శోధనకూ అందని 'పరిశోధన'!!

   విశ్వవిద్యాలయాలు ఒక దేశ భవిష్యత్ ముఖచిత్రాన్ని నిర్దేశించే కార్యస్థలాలు. నాణ్యమైన ఉన్నత విద్య ద్వారానే నైపుణ్యం, మంచి శీలం కలగలిపిన ఉత్సాహవంతమైన యువతరం తయారవుతుంది. ఒకప్పుడు నలంద, తక్షశిల వంటి అత్యున్నత విశ్వవిద్యాలయాలు మన ప్రాచీన వైభవానికి ప్రతీకలుగా నిలవడంతో పాటు యావత్ ప్రపంచాన్ని మనదేశంవైపు చూసేలా చేశాయి. అయితే ఇంతటి ఘనచరిత్ర కలిగిన మన ఉన్నత విద్యా విధానం ప్రస్తుతం దిక్కుతోచని స్థితిలో కొట్టుమిట్టాడుతోంది. విశ్వవిద్యాలయాల్లో రోజు రోజుకీ తీసికట్టు అన్నట్టు తయారవుతున్న భోధనా ప్రమాణాలు ఆందోళన కలిగిస్తున్నాయి. ఇక పరిశోధనల సంగతి చెప్పనే అక్కర్లేదు. అసలు విశ్వవిద్యాలయాల ప్రధాన విధి పరిశోధనలే అన్న విషయం పూర్తిగా మర్చిపోయారు. ఫలితం ప్రతిభావంతులు అవకాశాలను వెతుక్కుంటూ విదేశాలకు వలస పోతున్నారు. యూనివర్సిటీల్లో ప్రాథమిక పరిశోధన ఇంతటి నిర్లక్ష్యానికి గురౌవుతున్నా పట్టించుకునే నాధుడు కనిపించడం లేదు. తాజాగా ఉస్మానియా యూనివర్సిటీ శత వార్షిక వేడుకల్లో రాష్ట్రపతి ప్రణబ్ ముఖర్జీ కూడా ఈ దుస్థితిపై ఆవేదన వ్యక్తం చేసారు. అత్యవసరంగా ఉన్నత విద్యలో సంస్కరణలకు తెరలేపి పరిశోధనలకు పెద్ద పీట వేయకుంటే మొత్తం దేశ ఆర్థిక వ్యవస్థే మసకబారే ప్రమాదం ఉంది. 

యూనివర్సిటిల్లో శోధించినా కనిపించని పరిశోధనలు!

     బోధన, పరిశోధన, సామాజిక సేవ ఈ మూడు ముఖ్య విధుల సమాహారమే విశ్వవిద్యాలయం.  అయితే మన దేశంలో విశ్వవిద్యాలయాలు ఈ మూడు విధులను సక్రమంగా నిర్వర్తిస్తున్న పరిస్థితులు కనిపించడం లేదు. బోధన, పరిశోధనల్లో మన విశ్వవిద్యాలయాలు ప్రపంచ స్థాయిలో పోలిస్తే ఎక్కడో అట్టగున ఉన్నాయి. ఇక సామాజిక సేవ అన్న విషయాన్ని ఎప్పుడో  మర్చిపోయాయి. మొత్తానికి విశ్వవిద్యాలయాల మౌలిక స్వరూపంలోని అసలైన విషయాలను గాలికొదిలేసి ఏదో మొక్కుబడి వ్యవహారాలతో బండిని నడిపిస్తున్నారు. అమెరికా,  యూరప్ లలోని విశ్వవిద్యాలయాలు బోధన,పరిశోధన, సామాజిక సేవల విషయంలో చాలా ముందున్నాయి. మన దేశ అవసరాలకు తగ్గట్టు మనకు 1500 విశ్వవిద్యాలయాలు ఉండాలని జాతీయ విజ్ఝాన సంఘం గతంలోనే కేంద్రానికి సూచించింది.  ప్రస్తుతం కేంద్ర విశ్వవిద్యాలయాలు, ఐఐటీలు, రాష్ట్ర విశ్వవిద్యాలయాలు, ఐఐఎమ్ లు, డీమ్డ్, ప్రయివేట్ విశ్వవిద్యాలయాల సంఖ్యను తీసుకుంటే అది కేవలం 757 మాత్రమే. అవసరాలకు తగ్గట్టు విశ్వవిద్యాలయాలు లేకపోవడం ఒక లోపం అనుకుంటే ఉన్నవి నిబంధనలకు అనుగుణంగా పనిచేయయపోవడం మరో పెద్ద లోపం. ఇక ఉన్న వాటిలో అస్సలు పరిశోధన ఊసే పట్టనట్టు వ్యవహరిస్తున్న విశ్వవిద్యాలయాలే అధికం. ఏదో అరకొర బోధనతో మమ అనిపిస్తున్నారు తప్ప తమ ప్రధాన విధి పరిశోధనలను గాలికొదిలేస్తున్నారు. 

వేధిస్తున్న అధ్యాపకుల కొరత

   ప్రపంచం వేగంగా అభివృద్ధి చెందుతోంది. సాంకేతిక పెరగడంతో బోధనా పద్ధతుల్లో కూడా కొత్త మార్పులు చోటుచేసుకున్నాయి. అయితే మన విశ్వవిద్యాలయాల్లో మాత్రం పరిస్థితి భిన్నంగా ఉంది. ప్రపంచం వేగంగా దూసుకుపోతున్నా ఇప్పటికీ కొన్ని విశ్వవిద్యాలయాలు మూస పద్ధుతులనే అవలంభిస్తున్నాయి. సాంకేతికంగా జరుగుతున్న మార్పులను సొంతం చేసుకోవడం లేదు. కారణం అధ్యాపకులు కొరత. ముఖ్యంగా రాష్ట్ర విశ్వవిద్యాలయాల్లో గత కొన్నేళ్లుగా అధ్యాపకుల నియామకాలే జరగడంలేదు. పదవీ విరమణ చేస్తున్న వారి స్థానంలో కొత్త వారు రావడం లేదు. ఒకప్పుడు ఆంధ్ర విశ్వవిద్యాలయంలో అధ్యాపకులు సంఖ్య 1200 కు పైమాటే. ఇప్పుడు అక్కడ అధ్యాపకులు సంఖ్య కేవలం 400. ఆచార్య నాగార్జున విశ్వవిద్యాలయంలో వారి 90 కు మించదు. ఇక తాజాగా శత వార్షిక వేడుకలు జరుపుకున్న ఉస్మానియా విశ్వవిద్యాలయంలో 700 కు పైగా అధ్యాపకులు పోస్టులు భర్తీ చేయాల్సి ఉంది. అధ్యాపకుల కొరత ఇంత తీవ్రంగా ఉన్నప్పుడు బోధనే కష్టం. ఇక పరిశోధనలు ఏం ముందుకెళ్తాయి అనే వారు కూడా ఉన్నారు. ఇక తక్కువ వేతనాలకు కాంట్రాక్ట్ పద్దతిన సరైన అర్హతలు లేని వారిని అధ్యాపకులను నియమించడం కూడా బోధనలో నాణ్యతా ప్రమాణాలను  కుంగదీస్తోంది.

నానాటికీ తీసికట్టుగా మారుతున్న ప్రమాణాలు

       గడిచిన రెండు దశాబ్దాల కాలంలో మన విశ్వవిద్యాలయాలు నాణ్యతా ప్రమాణాలు దారుణంగా దెబ్బతిన్నాయి. దీనికి ఇక ఉదాహరణ తీసుకుంటే 1990 లో చైనాలోని ఉన్నత విద్యా సంస్థలు 6,991 పరిశోధనా పత్రాలు సమర్పిస్తే, మన దేశంలో 11,563 పరిశోధన పత్రాలు ప్రచురితమయ్యాయి. ఇక 2015 నాటికి వచ్చేసరికి చైనా విశ్వవిద్యాలయాలు 72,632 పరిశోధనా పత్రాలు ప్రచురిస్తే, మన దేశం కేవలం 25,227 పరిశోధనా పత్రాలను మాత్రమే ప్రచురించింది. ఒకప్పుడు మనకంటే బాగా వెనుకబడి ఉన్న దేశాలు పరిశోధనల్లో దూసుకుపోతుంటే మనం మాత్రం ఎక్కడ వేసిన గొంగడి అక్కడే అన్న చందంగా అక్కడే ఉండిపోయాం. ఈ దుస్థితి కారణాలేంటి? ప్రస్తుతం అధ్యాపకులు అనుభవం పెరుగుతున్న కొద్దీ వృత్తికి అంకితం కావడం మాని వేరే పనులపై, వ్యవహారాలపై దృష్టి పెట్టడం ఆందోళన కలిగిస్తోంది. రాజకీయాలు, అసాంఘిక కార్యకలాపాల వైపు అధ్యాపకులు మళ్లుతుండటం విచారకరం. ఇటీవల కొన్ని విశ్వవిద్యాలయాల్లో జరిగిన చోటుచేసుకున్న పరిణామాల్లో అధ్యాపకులు అసాంఘిక కార్యకలాపాలకు పాల్పడటం మనం చూసాం. ఎంఫిల్, పీహెచ్‌డీ చేస్తున్న విద్యార్ధులు మార్గదర్శనం చేసేందుకు యూనివర్సిటీల్లో అనుభవం ఉన్న రీసెర్చ్ గైడ్స్ చాలా అవసరం. ప్రొఫెసర్లు, అసోసియేట్ ప్రొఫెసర్లు, అసిస్టెంట్ ప్రొఫెసర్లు విద్యార్ధులకు మార్గదర్శనం చేయాలి కానీ ఇందులో చాలా మంది పదవీ విరమణ చేస్తుండటం కొత్త వాళ్లు రాకపోవడంతో విద్యార్ధులు ఇబ్బందులు పడుతున్నారు. 

తక్షణ సంస్కరణలే దిక్కు! 

    ప్రస్తుతం మన దేశంలో ఐఐటీ ల్లో చదువుతున్న విద్యార్ధులకు నూటికి నూరు శాతం ఉద్యోగాలు దొరుకుతున్నాయి. అదే యూనివర్సిటీలలో చదువుతున్న విద్యార్ధుల్లో కేవలం 15 నుంచి 20 శాతం మందికి మాత్రమే ఉద్యోగాలు లభిస్తున్నాయి. దీనికి ప్రధాన కారణం నాణ్యతా ప్రమాణాలు. యూనివర్సిటీల్లో నాణ్యాతా ప్రమాణాలు లోపించడం వల్లనే  వాళ్లకు జాబ్ మార్కెట్లో డిమాండ్ ఉండటం లేదు. ఒకప్పుడు పీజీ పూర్తి చేసిన విద్యార్ధి కోర్సు పూర్తి చేసిన కాలానికి ఉద్యోగం పొందిన కాలానికి మధ్య వ్యవధి చాలా తక్కువగా ఉండేది. ఇప్పుడు అది బాగా పెరిగిపోయింది. ఉన్నత విద్యను చదివిన వారు కూడా చిన్న చిన్న ఉద్యోగాలు చేస్తూ కాలం వెళ్లదీస్తున్నారు.  ఈ దుస్థితికి ప్రధాన కారణం విద్యలో సరైన ప్రమాణాలు లేకపోవడమే. విశ్వవిద్యాలయాల్లో నాణ్యతా ప్రమాణాలను, పరిశోధనలను అత్యవసరంగా చేపట్టినప్పుడు మార్పు సాధ్యమవుతుంది. ముఖ్యంగా పరిశోధనలకు పెద్ద పీట వేసి విద్యార్ధులు ఇందులో రాణించేందుకు అన్ని అవకాశాలు కల్పించాలి. పరిశోధనల్లో కొందరు అధ్యాపకులు వ్యక్తిగత భావాలకు ప్రాధాన్యతనివ్వడం వలన విద్యార్ధులు పరిశోధనలను మధ్యలోనే వదిలేస్తున్నారు. ఇలా జరగకుండా చర్యలు చేపట్టాలి. ఒక దేశ ఆర్థికంగా, సామాజికంగా, సంస్కృతీ పరంగా అభివృద్ధి సాదించాలంటే విశ్వవిద్యాలయాలు, అందులో జరిగే పరిశోధనలు కీలకం. ఈ విషయాన్ని గుర్తించి ప్రభుత్వాలు పరిశోధనలకు అధిక ప్రాధాన్యతనిస్తే దేశాభివృద్ధి వేగం పుంజుకుంటుందనడంలో సందేహం లేదు.  

ఈ ఫీచ‌ర్ పై  గైడెన్స్ కావాల్సిన వారు ఈ క్రింది నెంబ‌ర్ వాట్సాప్ గ్రూప్ లో చేర‌వ‌చ్చు.

97006 09135

                    You can send your Educational related articles to  careertimes.online1@gmail.com